«Το Βουνό? »
Ήταν άνοιξη, αρχές Απρίλη της περσινής σχολικής χρονιάς, όταν κάποια μέρα, κάποια ώρα της Αισθητικής Αγωγής ,πρότεινα στα παιδιά της πρώτης τάξης να κάνουμε ένα μικρό περίπατο, για να μυρίσουμε την άνοιξη.
Μια και δυο, βγήκαμε στο δρόμο δυο δυο. Στην οδό Κεχαγιά στρίψαμε αριστερά με κατεύθυνση Σταθμό, πιάσαμε και το «Φακή». Στα εκατό μέτρα, στροφή δεξιά και πήραμε την κατηφόρα της Βαθιάς Στράτας.
Στο ύψος της σιδηροδρομικής γραμμής στρίψαμε ξανά δεξιά και τώρα βαδίζουμε την ανηφόρα για την Πλωτινούπολη.
Η φύση μόλις έχει αρχίσει να ξυπνάει. Η χλόη καταπράσινη στα πέντε με δέκα εκατοστά. Δεξιά μας χάσκει το ψηλό πρανές ενός χωραφιού με τριφύλλι. Το έδαφος εξωτερικά στεγνό, αλλά εσωτερικά κορεσμένο μα χαλαρό.
Η ιδέα έρχεται ξαφνικά : « Παιδιά, φανταστείτε πως ζούμε στην εποχή των σπαθιών και πρέπει να πάρουμε το κάστρο. Επάνω τους...»
Μεμιάς ορμούν κορίτσια αγόρια στην πλαγιά. Σκαρφαλώνουν, γλιστρούν, κουτρουβαλούν, φωνάζουν, βογγούν, αγανακτούν, στριγγλίζουν, βοηθούν, ξαναπροσπαθούν, Ζουν...
Στην κορφή ξάπλωσαν στα χορταράκια, μάζεψαν λουλουδάκια, φτιάξαν στεφανάκια και γύρισαν στο Σχολείο λερωμένα, ευχαριστημένα, ανθισμένα.
Έκτοτε και μέχρι τη λήξη της σχολικής χρονιάς, κάθε που άνοιγα την πόρτα της αίθουσας για μάθημα φωνάζαν εν χορώ : «Βου-νό! Βου-νό!».
Το ίδιο συνεχίστηκε και με την καινούργια σχολική χρονιά, δευτεράκια πια. Κάποια στιγμή τα υποσχέθηκα, πως μια μέρα της άνοιξης θα ξαναπάμε στο Βουνό. Εν τούτοις, δεν έπαψαν. Και μες στο καταχείμωνο φώναζαν «Βου-νό». Και πήγαμε χτες, Τρίτη, 23 Απριλίου 2013. Δείτε τα ...
Ο Δ/ντής του Σχολείου
Κυρούδης Νέστωρ
Τελευταία Ενημέρωση (Τετάρτη, 15 Μάιος 2013 18:09)